бордор — [باردار] 1. он ки бо худ бор дорад; ҳомил, бор кардашуда: мошини бордор, уштури бордор 2. ҳомила, обистан; бордор кардан (намудан) а) обистан кардан; б) гарди наринаи гулро ба модина гузоштан, ҳосилдор кардан; бордор шудан ҳомила шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бача — [بچه] 1. фарзанди одамизод, кӯдак, тифл. боғчаи бачагон муассисае, ки бачаҳо аз сесолагӣ то мактаб рафтан дар он тарбия меёбанд, кӯдакистон; хонаи бачаҳо муассисае, ки дар он атфоли бепарастор ва ятим таълиму тарбия мегиранд; бача партофтан… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бачадор — [بچ ه دار] фарзанддор; наслдор; бачадор шудан а) соҳиби фарзанд шудан ( и зан, мард); б) ҳомила шудан ( и зан) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
буғӯз — [بغوز] гуфт. бордор, ҳомила: буғӯз шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вазнин — [وزنين] 1. дорои вазни зиёд, гарон, сангин, сақил; муқоб. сабук 2. душвор, мушкил; сахт, зӯрталаб: кори вазнин 3. маҷ. ботамкин, ботаҳаммул, бурдбор: вазнин шудан, худро вазнин нигоҳ доштан 4. маҷ. дуҷон, ҳомила: бемории вазнин касалии сахт ва… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуҷон — [دوجان] ҳомила, обистан, бордор: дуҷон шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуҷонӣ — [دوجاني] ҳомила будан, ҳомилагӣ: давраи дуҷонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зоишгоҳ — [زائشگاه] муассисаи тиббӣ, ки дар он занҳои ҳомила барои табобат, нигоҳдорӣ ва зоидани кӯдак мераванд, ҷои таваллуд кардан, таваллудхона … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қадд — I [قد] а 1. дарозии одам, ҳайвон ё растанӣ ба боло, қомат, боло: қади баланд, қади боло, қади дароз, қади дилҷӯ, қади мавзун, қади расо, қади раъно, қаду боло, қаду қомат, қади касе хам гаштан, қади худро хам кардан; ба тариқи истиора: нахли қад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
момодоя — [مامادايه] 1. зане, ки вақти зоидани зани ҳомила бачаи ӯро мегирад, қобила 2. парастори тиббӣ, ки ҳангоми таваллуд кардани занҳо ба онҳо ёрии тиббӣ мерасонад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ